Franciszek: państwa wyznaniowe źle kończą

Papież znów podpadnie polskiej prawicy katolickiej. We francuskim dzienniku katolickim „La Croix” opowiedział się za integracją migrantów, przypomniał, że chrześcijaństwo, tak jak islam, ma misję nawracania na prawdę, jaką obie religie głoszą, więc i chrześcijaństwu można zarzucać dążenie do podboju.

Ale najmocniej brzmi odpowiedź papieża Franciszka na pytanie o model państwa świeckiego. Państwa muszą być świeckie – odpowiada Franciszek. – Państwa wyznaniowe źle kończą.

Według papieża najlepiej sprawdza się takie model laickości, w którym prawo gwarantuje wolność religijną. Co to znaczy w praktyce? Że muzułmanka pragnąca nosić chustę, musi mieć takie prawo. Tak jak katolik musi mieć prawo do noszenia krzyżyka.

We Francji jednak na tym tle toczą się zażarte spory. W zasadzie państwo i prawo zakazują ekspozycji znaków religijnych, wszelkiej religii w przestrzeni publicznej. A nawet więcej: traktuje religie jak rodzaj subkultur, a nie w pełni rozwinięte kultury. Tak uważa Franciszek i dlatego zachęca Francję do otwarcia się na transcendencję, bo to prawo każdego człowieka.

Przypomnijmy, że papież jest zwierzchnikiem Kościoła i nie może posunąć się tak daleko, jak by sobie tego może życzyli radykalnie antyreligijni, antyklerykalni i antykatoliccy zwolennicy laicite.

No dobrze, indagują prowadzący wywiad katoliccy redaktorzy: a jak ma się sprawa eutanazji i małżeństw homoseksualnych w takim modelu państwa? Jak katolicy mają przedstawiać swoje wątpliwości? To sprawa parlamentu – odpowiada papież. Debata parlamentarna powinna sprzyjać rozwojowi społeczeństwa. Prawdziwa laickość powinna brać pod uwagę krytykę i szanować prawo do obywatelskiego nieposłuszeństwa.

Jakże różni się ta publikacja od tego, czym na co dzień wypełnione są u nas media katolickie. Mam silne wrażenie, że nie tylko polska prawica nie lubi, a nawet nie szanuje Franciszka. Wielu polskich katolików w katolickich mediach też traktuje papieża wybiórczo, przemilczając lub mniej lub bardziej otwarcie polemizując z wypowiedziami Franciszka, ostatnio w sprawie migrantów i diakonatu kobiet, wcześniej o bardziej otwartym duszpasterskim podejściu do katolików po przejściach. No i oczywiście w kwestii dialogu chrześcijańsko-islamskiego.

Katolicki dziennik francuski nie ma z tym problemu. Franciszek wspomina, jak w Argentynie był świadkiem, że pokojowa koegzystencja obu społeczności jest możliwa. Tak samo było i jest w Libanie, choć oczywiście dzisiaj ta koegzystencja jest zagrożona, jak na całym Bliskim Wschodzie. Ale to nie islam, tylko fanatycy dżihadu powinni budzić lęk.

Teraz w Europie nowy mer Londynu, muzułmanin, inaugurował urzędowanie w anglikańskiej katedrze. A więc zawsze możliwy jest powrót do Europy, która wyrosła przecież z wielokulturowości. To słowo, tak pogardzane na polskiej prawicy, ma w naszej historii poczesne miejsce. Prawica o tym nie wie albo to wypiera. Wielokulturowość, pluralizm, dialog to pojęcia ze słownikaa Jana Pawła II. Niech się ich prawica nie lęka. Niech spróbuje popraktykować.